تاریخ : پنج شنبه 92/5/31 | 5:58 عصر | نویسنده : رضا
ارتش سرخ دات کام :
پرداخت نشدن مطالبات یحیی از پرسپولیس میانه گل محمدی و این باشگاه را به هم زده و این مساله در کنار قدرنشناسی رویانیان از یحیی (به زعم خودش) انگیزه های ویژه ای نزد او هستند
چه زود رسیدیم به هفته ششم. به جایی که شاید دومین بازی نسبتا ویژه پرسپولیس در لیگ رقم می خورد. هفته اول بود که دایی روبروی کریمی و پرسپولیسی های تراکتور ایستاد و در نهایت سربلند از زمین بیرون آمد و حالا باید مقابل یک پرسپولیسی دیگر و تیمش قرار بگیرد که البته برعکس کریمی رابطه ظاهرا خوبی با او دارد.
انگیزه های پنهان یحیی
یحیی گل محمدی و علی دایی از دوران بازیگری رابطه خوبی با هم دارند. همین دو فصل قبل یحیی دستیار دایی در راه آهن بود اما حالا خود گل محمدی در کاراکتر یک سرمربی نسبتا موفق وجهه خاصی نزد اهالی فوتبال و پرسپولیسی ها پیدا کرده و بعضا کار فنی او را می پسندند.
یحیی با دایی و البته دستیارانش رابطه خوبی دارد. جواد منافی یکی از دوستان نزدیک یحیی به حساب می آید که از دوران بازیگری در پورا کنارش بوده و البته رضا فروزانی و بهزاد غلامپور هم با گل محمدی همکار و همراه بوده اند. اما نقطه اتصال سرمربی امروز نفت تهران به پرسپولیس همین پرسپولیسی بودن او و سرمربیگری تیمی است که پارسال در بد ترین شرایط تحویلش گرفت.
گل محمدی با سابقه سرمربیگری در تیم های لیگ یکی و صبای قم با نیت سرمربیگری به جمع سرخ ها پیوست و بعد از چند هفته حضور در کنار مانوئل ژوزه تیم بحران زده او را در اختیار گرفت و نتایج جالبی به دست آورد که می توانست با قهرمانی در جام حذفی گل محمدی را به چهره ای محبوب نزد پرسپولیسی ها تبدیل کند اما همه چیز آن طور که او می خواست پیش نرفت.
یحیی در گام آخر کم آورد و صعود 5پله ای اش در لیگ هم به چشم نیامد. در عوض برخورد نه چندان جالب با مهدوی کیا و علی کریمی وجهه او نزد هواداران متعصصب پرسپولیس را از بین ببرد و شاید فردا کسی او را که تا دیروز امپراتور پرسپولیسی ها بود تشویق نکند!
یحیی ظاهرا با آرامش از پرسپولیس جدا شد و در حالی که خودش انتظار داشت به خاطر بیرون آوردن پرسپولیس از بحران و رسیدن تا پای قهرمانی حذفی در بین گزینه های مربیگری فصل بعد قرار بگیرد اما خیلی راحت کنار گذاشته شد. البته یحیی خوش شانس بود که خیلی زود تیم جدیدی پیدا کرد؛ تیمی که با روحیه و منش او تناسب بیشتری داشت و تا اینجا هم نتایج نفت و عملکرد سرمربی اش قابل قبول بوده است.
البته چندی قبل پرداخت نشدن مطالبات یحیی از پرسپولیس میانه گل محمدی و این باشگاه را تا حدودی به هم زده و شاید این مساله در کنار قدرنشناسی رویانیان از یحیی (به زعم خودش) انگیزه های ویژه ای نزد او به وجود بیاورد و به دیدنی تر شدن بازی فردا کمک کند. در کنار این ها پرداخت نشدن مطالبات یحیی از پرسپولیس میانه گل محمدی و این باشگاه را تا حدودی به هم زده و شاید این مساله در کنار قدرنشناسی رویانیان از یحیی (به زعم خودش) انگیزه های ویژه ای نزد او به وجود بیاورد و به دیدنی تر شدن بازی فردا کمک کند. با این حساب سه راه افسریه محل ورزشگاه تختی می تواند محل برخورد گل محمدی با دایی و رویانیان باشد. جایی برای اثبات شایستگی ها و آنچه هواداران پرسپولیس و البته رویانیان در گام آخر و دیدار فینال جام حذفی به آن شک کردند. شکی که در نهایت برای گل محمدی گران تمام شد و برنامه های او برای جلوس طولانی تر روی نیمکت تیم محبوبش را به هم ریخت.
تختی و یک مسابقه ویژه
از آخرین باری که پرسپولیس در ورزشگاه تختی تهران به میدان رفته حدود سه سال می گذرد. قبل از آن پرسپولیس در لیگ دوم حرفه ای (82-81) و به خاطر مرمت اساسی چمن ورزشگاه آزادی، تمام بازی هایش به غیر از دو دربی سنتی را در این ورزشگاه قدیمی در جنوب شرق تهران انجام داد و پس از آن تنها یک بار و در لیگ دهم تختی و هواداران آن منطقه از تهران را به خود دیده است.
اتفاقا در آن بازی هم علی دایی سرمربی پرسپولیس بود و بعد از 5باخت متوالی در آمپاس وحشتناکی قرار داشت. آن روز ها کم کم رابطه دایی با کاشانی و لیدرهای باشگاه تیره شده بود و او به برد مقابل سایپا نیاز مبرم داشت اما عده ای از دوستدارانش او را در تختی تنها نگذاشتند که البته بعد تر شایعه شد بخشی از آن افراد وفادار از اردبیل برای حمایت از همشهری نامدارشان به این ورزشگاه آمده بودند.
در هر حال آن مسابقه ویژه را دایی با گل دیرهنگام آرفی برد تا در پایان مسابقه بازیکنان و دایی مقابل سکو ها به نشانه احترام خم شوند. بعد از آن هم انگار قسمت نبود تا پرسپولیس به تختی برود. فصل قبل موضوع بازی در تختی مقابل سایپا بسیار جدی شد اما در آخرین لحظات این قرار به هم خورد تا امسال با عزم تاج و موافقت شورای تامین ورزشگاه تختی و نفتی ها به خواسته شان برسند. ظاهرا دایی و تیمش امسال یک بار دیگر و برای بازی با راه آهن هم باید به این ورزشگاه بروند.
نبرد 10امتیازی ها
نفت و پرسپولیس از 5بازی قبلی خود 10امتیاز گرفته اند و فعلا با این آمار می توان گفت دایی و یحیی با دو تیم متفاوت می توانند جزو مدعیان قهرمانی به حساب بیایند. طبیعتا این امتیاز و پتانسیل جمع آوری امتیازهای بیشتر با فاکتورهای متفاوت می تواند به نزدیک شدن این دو مسابقه و فشردگی بازی بیانجامد و اینکه بعید است مثلا یکی از این دو تیم با اختلاف گل فاحش حریفش را شکست دهد.
با این حال پرسپولیس در بد ترین روز هایش هم به نفت تهران نباخته است و اتفاقا با دایی دو برد خوب مقابل این تیم به دست آورده. اتفاقا یحیی گل محمدی هم در دومین رودررویی اش با پرسپولیس به عنوان صبای قم (بازی رفت فصل قبل) پرسپولیس را شکست داده و این نقطه پررنگی در کارنامه کاری اوست. هرچند آمار نمی تواند ملاکی برای حدس یا پیش بینی بازی فردا باشد اما در 6بازی گذشته دو تیم پرسپولیس چهار بار برده و دو مساوی داشته است تا نفتی ها با حسرت شکست پرسپولیس در این بازی به شناخت یحیی و انگیزه های او یا اولادی سابقا پرسپولیسی دل ببندند.
دفاع قوی – حمله ضعیف، دفاع ضعیف – حمله قوی!
از سوی دیگر خط حمله جالب نفت و خط دفاع مستحکم پرسپولیس می توانند به نزدیک شدن یا زیبایی های این مسابقه بیافزایند. نفتی ها بعد از استقلال 10گله فعلا بهترین خط حمله را دارند و مهاجمان شاخص این تیم و البته مدافع گلزن شان جمعا 9گل در 5بازی به ثمر رسانده اند اما در نقطه مقابل پرسپولیس 4گل زده که سه تای آن با ضربه عناصر تهاجمی و مهاجمان به دست آمده است.
در نقطه مقابل همان قدر که خط حمله نفت متشکل از رضا نوروزی – مهرداد اولادی – پویا نزهتی عملکرد جالبی داشته خط دفاع این تیم شکننده و متزلزل به نظر می رسد در حالی که خط دفاع و دروازه بان پرسپولیس تنها یک بار مقابل یک شوت استثنایی تسلیم شده اند. نسبت گل های زده و خورده دو تیم هم جالب است و تفاضل 3گله آن ها کیفیت متفاوت خط دفاع و حمله دو تیم را نشان می دهد. پرسپولیس در 5بازی گذشته 4گل زده و 1گل دریافت کرده اما نفت 9گل زده و 6گل هم خورده است.
شرایط نسبتا خاص پرسپولیس
شاید اگر فاصله بازی با ملوان تا این بازی کمتر از یک هفته بود پرسپولیس به شدت متضرر می شد اما حالا خیال دایی کمی آسوده تر است. در طول هفته ای که گذشت بازیکنان اصلی پرسپولیس مثل سیدجلال، بنگر، صادقیان، سیدصالحی مصدوم یا بیمار شدند اما برگشتند و به نظر می رسد همه آن ها به غیر از صادقیان شرایط بازی را داشته باشند. (در مورد صادقیان هم احتمالا در لحظات آخر تصمیم گرفته می شود) ضمن اینکه یکی دو مصدوم قبلی مثل علی عسگری و شپانوویچ هم شرایط بازی را پیدا کرده اند و کادر بازیکنان سرخپوش نسبتا کامل به نظر می رسد.
در عین حال ادامه مصدومیت رضا حقیقی و محرومیت مهرداد کفشگری از این بازی دایی را مجبور به تغییراتی در تیمش خواهد کرد. او فردا مجبور است تیمی نسبتا متفاوت را به مصاف یحیی و تیمش بفرستد به طوری که یا با تغییر سیستم به مصاف نفت برود یا مثلا به مارکوی نه چندان باکیفیت دل ببندد یا با تغییراتی دیگر تیمش را به میدان بفرستد.
در این میان این سوال پیش خواهد آمد که اگر دایی قصد تغییر سیستم از 1-3-2-4به 2-4-4را نداشته باشد و از مارکو هم استفاده نکند چطور خط میانی تیمش را ارنج می کند؟ در این صورت احتمالا محمد نوری باید یک خط عقب تر رفته و به عنوان هافبک دفاعی کنار دهنوی بازی کند و تنها بازیکنی که قابلیت بازی جای او را به عنوان مهاجم سایه دارد پیام صادقیان است. با این حال اگر شرایط صادقیان برای این بازی مهیا نباشد آن وقت سوال بزرگ این خواهد بود که دایی چه فکری برای میانه میدان تیمش خواهد کرد؟ آیا تغییر سیستم می دهد یا ریسک استفاده از مارکوی نه چندان آماده را به جان می خرد؟
چه زود رسیدیم به هفته ششم. به جایی که شاید دومین بازی نسبتا ویژه پرسپولیس در لیگ رقم می خورد. هفته اول بود که دایی روبروی کریمی و پرسپولیسی های تراکتور ایستاد و در نهایت سربلند از زمین بیرون آمد و حالا باید مقابل یک پرسپولیسی دیگر و تیمش قرار بگیرد که البته برعکس کریمی رابطه ظاهرا خوبی با او دارد.
انگیزه های پنهان یحیی
یحیی گل محمدی و علی دایی از دوران بازیگری رابطه خوبی با هم دارند. همین دو فصل قبل یحیی دستیار دایی در راه آهن بود اما حالا خود گل محمدی در کاراکتر یک سرمربی نسبتا موفق وجهه خاصی نزد اهالی فوتبال و پرسپولیسی ها پیدا کرده و بعضا کار فنی او را می پسندند.
یحیی با دایی و البته دستیارانش رابطه خوبی دارد. جواد منافی یکی از دوستان نزدیک یحیی به حساب می آید که از دوران بازیگری در پورا کنارش بوده و البته رضا فروزانی و بهزاد غلامپور هم با گل محمدی همکار و همراه بوده اند. اما نقطه اتصال سرمربی امروز نفت تهران به پرسپولیس همین پرسپولیسی بودن او و سرمربیگری تیمی است که پارسال در بد ترین شرایط تحویلش گرفت.
گل محمدی با سابقه سرمربیگری در تیم های لیگ یکی و صبای قم با نیت سرمربیگری به جمع سرخ ها پیوست و بعد از چند هفته حضور در کنار مانوئل ژوزه تیم بحران زده او را در اختیار گرفت و نتایج جالبی به دست آورد که می توانست با قهرمانی در جام حذفی گل محمدی را به چهره ای محبوب نزد پرسپولیسی ها تبدیل کند اما همه چیز آن طور که او می خواست پیش نرفت.
یحیی در گام آخر کم آورد و صعود 5پله ای اش در لیگ هم به چشم نیامد. در عوض برخورد نه چندان جالب با مهدوی کیا و علی کریمی وجهه او نزد هواداران متعصصب پرسپولیس را از بین ببرد و شاید فردا کسی او را که تا دیروز امپراتور پرسپولیسی ها بود تشویق نکند!
یحیی ظاهرا با آرامش از پرسپولیس جدا شد و در حالی که خودش انتظار داشت به خاطر بیرون آوردن پرسپولیس از بحران و رسیدن تا پای قهرمانی حذفی در بین گزینه های مربیگری فصل بعد قرار بگیرد اما خیلی راحت کنار گذاشته شد. البته یحیی خوش شانس بود که خیلی زود تیم جدیدی پیدا کرد؛ تیمی که با روحیه و منش او تناسب بیشتری داشت و تا اینجا هم نتایج نفت و عملکرد سرمربی اش قابل قبول بوده است.
البته چندی قبل پرداخت نشدن مطالبات یحیی از پرسپولیس میانه گل محمدی و این باشگاه را تا حدودی به هم زده و شاید این مساله در کنار قدرنشناسی رویانیان از یحیی (به زعم خودش) انگیزه های ویژه ای نزد او به وجود بیاورد و به دیدنی تر شدن بازی فردا کمک کند. در کنار این ها پرداخت نشدن مطالبات یحیی از پرسپولیس میانه گل محمدی و این باشگاه را تا حدودی به هم زده و شاید این مساله در کنار قدرنشناسی رویانیان از یحیی (به زعم خودش) انگیزه های ویژه ای نزد او به وجود بیاورد و به دیدنی تر شدن بازی فردا کمک کند. با این حساب سه راه افسریه محل ورزشگاه تختی می تواند محل برخورد گل محمدی با دایی و رویانیان باشد. جایی برای اثبات شایستگی ها و آنچه هواداران پرسپولیس و البته رویانیان در گام آخر و دیدار فینال جام حذفی به آن شک کردند. شکی که در نهایت برای گل محمدی گران تمام شد و برنامه های او برای جلوس طولانی تر روی نیمکت تیم محبوبش را به هم ریخت.
تختی و یک مسابقه ویژه
از آخرین باری که پرسپولیس در ورزشگاه تختی تهران به میدان رفته حدود سه سال می گذرد. قبل از آن پرسپولیس در لیگ دوم حرفه ای (82-81) و به خاطر مرمت اساسی چمن ورزشگاه آزادی، تمام بازی هایش به غیر از دو دربی سنتی را در این ورزشگاه قدیمی در جنوب شرق تهران انجام داد و پس از آن تنها یک بار و در لیگ دهم تختی و هواداران آن منطقه از تهران را به خود دیده است.
اتفاقا در آن بازی هم علی دایی سرمربی پرسپولیس بود و بعد از 5باخت متوالی در آمپاس وحشتناکی قرار داشت. آن روز ها کم کم رابطه دایی با کاشانی و لیدرهای باشگاه تیره شده بود و او به برد مقابل سایپا نیاز مبرم داشت اما عده ای از دوستدارانش او را در تختی تنها نگذاشتند که البته بعد تر شایعه شد بخشی از آن افراد وفادار از اردبیل برای حمایت از همشهری نامدارشان به این ورزشگاه آمده بودند.
در هر حال آن مسابقه ویژه را دایی با گل دیرهنگام آرفی برد تا در پایان مسابقه بازیکنان و دایی مقابل سکو ها به نشانه احترام خم شوند. بعد از آن هم انگار قسمت نبود تا پرسپولیس به تختی برود. فصل قبل موضوع بازی در تختی مقابل سایپا بسیار جدی شد اما در آخرین لحظات این قرار به هم خورد تا امسال با عزم تاج و موافقت شورای تامین ورزشگاه تختی و نفتی ها به خواسته شان برسند. ظاهرا دایی و تیمش امسال یک بار دیگر و برای بازی با راه آهن هم باید به این ورزشگاه بروند.
نبرد 10امتیازی ها
نفت و پرسپولیس از 5بازی قبلی خود 10امتیاز گرفته اند و فعلا با این آمار می توان گفت دایی و یحیی با دو تیم متفاوت می توانند جزو مدعیان قهرمانی به حساب بیایند. طبیعتا این امتیاز و پتانسیل جمع آوری امتیازهای بیشتر با فاکتورهای متفاوت می تواند به نزدیک شدن این دو مسابقه و فشردگی بازی بیانجامد و اینکه بعید است مثلا یکی از این دو تیم با اختلاف گل فاحش حریفش را شکست دهد.
با این حال پرسپولیس در بد ترین روز هایش هم به نفت تهران نباخته است و اتفاقا با دایی دو برد خوب مقابل این تیم به دست آورده. اتفاقا یحیی گل محمدی هم در دومین رودررویی اش با پرسپولیس به عنوان صبای قم (بازی رفت فصل قبل) پرسپولیس را شکست داده و این نقطه پررنگی در کارنامه کاری اوست. هرچند آمار نمی تواند ملاکی برای حدس یا پیش بینی بازی فردا باشد اما در 6بازی گذشته دو تیم پرسپولیس چهار بار برده و دو مساوی داشته است تا نفتی ها با حسرت شکست پرسپولیس در این بازی به شناخت یحیی و انگیزه های او یا اولادی سابقا پرسپولیسی دل ببندند.
دفاع قوی – حمله ضعیف، دفاع ضعیف – حمله قوی!
از سوی دیگر خط حمله جالب نفت و خط دفاع مستحکم پرسپولیس می توانند به نزدیک شدن یا زیبایی های این مسابقه بیافزایند. نفتی ها بعد از استقلال 10گله فعلا بهترین خط حمله را دارند و مهاجمان شاخص این تیم و البته مدافع گلزن شان جمعا 9گل در 5بازی به ثمر رسانده اند اما در نقطه مقابل پرسپولیس 4گل زده که سه تای آن با ضربه عناصر تهاجمی و مهاجمان به دست آمده است.
در نقطه مقابل همان قدر که خط حمله نفت متشکل از رضا نوروزی – مهرداد اولادی – پویا نزهتی عملکرد جالبی داشته خط دفاع این تیم شکننده و متزلزل به نظر می رسد در حالی که خط دفاع و دروازه بان پرسپولیس تنها یک بار مقابل یک شوت استثنایی تسلیم شده اند. نسبت گل های زده و خورده دو تیم هم جالب است و تفاضل 3گله آن ها کیفیت متفاوت خط دفاع و حمله دو تیم را نشان می دهد. پرسپولیس در 5بازی گذشته 4گل زده و 1گل دریافت کرده اما نفت 9گل زده و 6گل هم خورده است.
شرایط نسبتا خاص پرسپولیس
شاید اگر فاصله بازی با ملوان تا این بازی کمتر از یک هفته بود پرسپولیس به شدت متضرر می شد اما حالا خیال دایی کمی آسوده تر است. در طول هفته ای که گذشت بازیکنان اصلی پرسپولیس مثل سیدجلال، بنگر، صادقیان، سیدصالحی مصدوم یا بیمار شدند اما برگشتند و به نظر می رسد همه آن ها به غیر از صادقیان شرایط بازی را داشته باشند. (در مورد صادقیان هم احتمالا در لحظات آخر تصمیم گرفته می شود) ضمن اینکه یکی دو مصدوم قبلی مثل علی عسگری و شپانوویچ هم شرایط بازی را پیدا کرده اند و کادر بازیکنان سرخپوش نسبتا کامل به نظر می رسد.
در عین حال ادامه مصدومیت رضا حقیقی و محرومیت مهرداد کفشگری از این بازی دایی را مجبور به تغییراتی در تیمش خواهد کرد. او فردا مجبور است تیمی نسبتا متفاوت را به مصاف یحیی و تیمش بفرستد به طوری که یا با تغییر سیستم به مصاف نفت برود یا مثلا به مارکوی نه چندان باکیفیت دل ببندد یا با تغییراتی دیگر تیمش را به میدان بفرستد.
در این میان این سوال پیش خواهد آمد که اگر دایی قصد تغییر سیستم از 1-3-2-4به 2-4-4را نداشته باشد و از مارکو هم استفاده نکند چطور خط میانی تیمش را ارنج می کند؟ در این صورت احتمالا محمد نوری باید یک خط عقب تر رفته و به عنوان هافبک دفاعی کنار دهنوی بازی کند و تنها بازیکنی که قابلیت بازی جای او را به عنوان مهاجم سایه دارد پیام صادقیان است. با این حال اگر شرایط صادقیان برای این بازی مهیا نباشد آن وقت سوال بزرگ این خواهد بود که دایی چه فکری برای میانه میدان تیمش خواهد کرد؟ آیا تغییر سیستم می دهد یا ریسک استفاده از مارکوی نه چندان آماده را به جان می خرد؟
.: Weblog Themes By Pichak :.
